Week 3 & 4
29 oktober 2012 - Paranaguá, Brazilië
Lieve allemaal,
Bedankt voor jullie lieve reacties en belangstelling, vinden we erg leuk!
Alweer veel te lang geleden dat we hier iets hebben geplaatst, maar we hebben deze weken dan ook niet stilgezeten..
Week drie stond bij Milou in het teken van de steeds slechter wordende stage.. Dinsdag en woensdag zijn Yvonne en ik zelfs al na een uurtje naar huis gegaan (op advies van de artsen) om van de zon te genieten. Een voordeel hiervan was dat we het heerlijke zwembad en de gym bij Yvonne in het gebouw hebben ontdekt, ideaal! Toen donderdag bleek dat onze begeleider ineens op vakantie was en wij maar moesten zien wat we gingen doen, was het genoeg geweest. Jolijn had al voor ons in haar ziekenhuis gevraagd of we daar naartoe mochten komen en we zijn dan ook meteen daar naartoe gegaan om te regelen dat we vanaf maandag in Ana Costa konden beginnen.
Jolijn heeft deze week opnieuw een leuke en leerzame week in Ana Costa gehad. Ze heeft haar debuut als videoscopist tijdens een cholecistectomie gemaakt en woensdag een indrukwekkende dag gehad in een van de armste ziekenhuizen in de staat Sao Paulo (CREI). Toen we (francesca en ik) aankwamen in het ziekenhuis was de verbazing al groot, patienten lagen op de gang, de hygiene was bar slecht (lees: bloed etc overal op de vloer en de onderzoeksbanken), een rare geur en het was er erg warm, bovendien lagen de patienten niet op een matras maar op een dun matje. De hele dag hebben we in een kleine SEH kamer doorgebracht.. hier kwam van alles binnen. Van schotwonden, tot messteken, breuken, motorongelukken, etc. Het voordeel hiervan was dat we veel konden hechten. Het heftigste wat ik die dag gezien heb was toch wel een man die al een jaar op straat rond liep met een open fractuur, wat was gaan infecteren waardoor hij nu wormen in zijn been had. De geur was onbeschrijflijk en de enige oplossing was dan ook amputatie. Gelukkig kregen we een masker op om besmetting met tuberculose te voorkomen. Welcome to the real brasil! Het was erg heftig, maar ik ben erg blij dat ik het toch heb mogen mee maken.
Vrijdag was een nationale feestdag waardoor het weekend al vroeg begon. Vrijdagochtend vertrokken we met 7 man (Keny, twee vrienden, Yvonne, Francesca en wij) naar Riviera, een vakantieparadijsje aan het strand. Keny (host yvonne) had ons uitgenodigd om mee te gaan. Het werd al snel duidelijk dat dit alleen voor de rijke brazilianen is weggelegd. Het appartement was enorm luxe. Helaas zat het weer dit weekend niet mee, geen bikinidagen voor ons dus. Toch hebben we ons prima vermaakt met elkaar en de caiprinhas (again) in het verwarmde zwembad. Ook twee maal lekker gebarbequed. Zaterdagavond terug gegaan richting Santos, om uit te gaan. Wederom een gezellige avond met heel veel aandacht en braziliaanse Funk. We hebben gedanst tot 6.00 u 's ochtends. Zondag hebben we dan ook niet veel uitgevoerd naast uitslapen, series kijken en hamburgers bakken.
Week 4:
Vanaf maandag mochten Milou en Yvonne ein-de-lijk mee naar Ana Costa. Het was echt een hele verademing voor ons om een keer begeleid te worden en vragen te kunnen stellen, waar in het Engels antwoord op wordt gegeven. Het begon ook al meteen goed met neurochirurgie: er werd een meningeoom verwijderd. Jolijn heeft deze dag ook haar eerste intubatie uitgevoerd, iets dat veel lastiger is dan het lijkt! Na de longen beluisterd te hebben bleek gelukkig dat de tube toch echt in de goede pijp zat;) Deze week hebben we veel geleerd, veel interessante operaties gezien, geassisteerd (onder andere de instrumentatie gedaan en de videoscoop bediend), geïntubeerd en gehecht.
Dinsdag was het lekker wakker worden, vlak nadat we ons ontbijt achter de kiezen hadden vroeg de chirurg ons bij een operatie aan een darmtumor of we wilden voelen. Zonder na te denken zeiden we volmondig 'sim', maar dit hield natuurlijk in dat er een rectaal toucher uitgevoerd moest worden. Dus handschoentjes aan, wat glijmiddel erop en tja, dan voelen. Niet heel smakelijk misschien, maar eens moet de eerste keer zijn!
Een greep uit de operaties: een maagverkleining, een bypass-operatie, darmtumoren, veel cholecystectomieën, herniaoperaties, keizersnedes en urologische operaties.
Woensdagavond was er een feest van de medisch studenten, waar we natuurlijk ons gezicht even móésten laten zien. Er waren allemaal studenten die optredens gaven met tussendoor shotjes tequila on stage.. We waren weer de vreemde eenden in de bijt, hoewel je wel merkt dat je meer en meer mensen leert kennen. Het was dan ook wederom een leuke avond:)
Donderdag was het mooi weer, dus namen we lekker de dag vrij om optimaal gebruik te maken van het zwembad bij Yvonne.
Vrijdagmiddag vertrokken we (Yvonne en wij) met Gustavo (host Milou) naar Sorocaba, waar zijn ouders wonen. Dit is een vrij grote stad, maar meer richting het binnenland van de staat Sao Paulo en door de Paulista's als boerengat (600.000 inwoners) gezien. Boers als wij zijn, voelden we hier ons natuurlijk meteen thuis..
De stad is veel groener en mooier dan Santos en Sao Paulo, met veel mooiere huizen en bijna alleen maar laagbouw voor de verandering. Ze hebben een heel mooi huis met eigen zwembad en we hadden onze eigen kamer met z'n drieën. Vrijdagavond was de beste vriend van Gustavo jarig. Dit resulteerde natuurlijk in een lange, leuke avond stappen tot in de vroege uurtjes, met als mooie afsluiter een bezoek aan de lokale bakker met overheerlijke 'cozhinhas' (google is your friend). Hier hebben we zelfs wat jongens wijs kunnen maken dat we uit het noordoosten van China komen..
Zaterdag lekker uitgeslapen en aan het eind van de middag gratis naar de zoo. Een fenomeen waar we toen kennis mee maakten waren de 'autobewakers': als je auto ergens op straat parkeert, komt er iemand naar je toe die je vraagt of hij op je auto moet passen. Ook al is het een openbare weg, als je weigert loop je het risico dat je auto vernield wordt. Kortom: iedereen heeft er wel een paar reais voor over dit te voorkomen. De omgekeerde wereld als je het ons vraagt...
Die avond zijn we naar een heel lekker sushirestaurant geweest, geheel in Japanse stijl aangekleed. Het was ontzettend druk en we hebben een uur moeten wachten op een tafeltje, maar het was het waard! Hierna toch nog maar een avondje gaan stappen, want dat hebben we nog niet genoeg gedaan;) Deze keer de hele avond typisch Braziliaanse muziek. Zondag begonnen we de dag met caipirinha's in het zwembad, bereid door de moeder van Gustavo. 's Middags een heerlijke barbecue gehad in de tuin. 's Avonds met de bus terug naar Santos.
(Woensdag of donderdag volgt het verslag tot nu toe, want we zijn op dit moment al op Ilha do Mel. We wilden jullie alleen niet vermoeien met te veel leesvoer in een keer;) Voortaan gaan we echt een wekelijkse update proberen!)
Beijos,
Milou & Jolijn
Wij zijn benieuwd naar de verhalen en foto,s.
Veel liefs en kusjes
Ons Portugees is ook nog niet helemaal wat het hoort te zijn..
Erg leuk om te lezen alleen begin niet zo`n leuke start, hoop dat het nu beter mag gaan, zo te lezen wel en doe je heel wat ervaring op.
Wij wensen je nog een leuke, leerzame tijd toe.
Groetjes Angela en Arie
liefs!
Indrukwekkend al die operatie-verhalen! Misschien heeft het specialisme "chirurgie" nu een pre ?
Ik blijf met interesse jullie vakantiegedeelte volgen!
lieve groet!